วันอาทิตย์ที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2551

เฮือนข้าเจ้า


มาอีกแหละ เรื่องเหนือเหนือ ของเมืองเชียงใหม่...หวังว่าคงยังบ่เบื่อกันนะเจ้า.....สวัสดีพ่อแม่พี่น้องชาวไทยทุกคนเจ้า วันนี้จะมาอู้ถึงร้านอาหารร้านนึงที่เคยไปแิอ่วมา... ขอเ ปลี่ยนมาใ ช้ภาษากลางเ หมือนเ ดิมนะคะ..เพราะบ่แน่ใจว่าอู้แม่นไวยกรณ์ชาวเจียงใหม่สักเท่าใดเจ้า..

เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสไปรับประทานขันโตกที่ร้านเฮือนข้าเจ้า...ซึ่งผู้เ ขียนไ ม่เ คยได้ยินเ รื่องราวเ กี่ยวกับร้านนี้มาก่อนเลย ร้านอยู่แถวๆ โรงเรียน PRC Prince's Royal College ร้านนี้มีบรรยากาศที่แปลกตามากค่ะ คือลักษณะของร้านนี้มีเนื้อที่ประมาณไร่เศษ เป็นบ้านไม้สักทั้งหลังแต่เป็นบ้านที่สร้างขึ้นมาใหม่เกิดจากการเอาไ ม้ของบ้านไ ม้สักสิบเอ็ดหลังมาสร้างเป็นบ้านหนึ่งหลัง
แล้่วลานหน้าบ้านเป็นที่ให้แขกรับประทานอาหาร เริ่มตั้งแต่หกโมงไล่ไปจนถึงเวลาประมาณเที่ยงคืนมีการแสดงประมาณสองทุ่ม การแสดงส่วน
ใหญ่ก็จะเป็นฟ้อนของภาคเหนือ เช่น ฟ้อนสาวไหม ฟ้อนเล็บ ฟ้อนเทียน ฟ้อนที ฟ้อนร่ม เ รียกว่าฟ้อนสารพัดแล้วกันค่ะ อาหารก็เป็นขันโตก คือมีข้าวนึง หรือข้าวสวยแล้วแต่เราจะเลือกส่วนกับข้าวก็จะมี แกฮ้งเล น้ำพริกอ่อง ไก่ทอดน้ำปลา ปลาช่อนทอดกรอบ ผัดผักรวม ยำกุ้งฟู ผลไม้เป็น สัปปะรด แตงโม อ้อย มันน่าสนใจตรงไหนเนี่ย ร้านขันโตกมีกา่รแสดง ร้านไหนไหน ก็มีการแสดงทั้งนั้น แปลกหน่อยก็เป็นบ้านไม้สักเท่านั้นเอง... อย่าเพิ่งงงกันค่ะ นอกจากที่เล่ามาทั้งหมด
ร้านนี้ ก็มีจุดเด่นตรงที่ เขากันพื้นที่ใต้ถุนบ้าน ให้เป็นสถานที่เก็บ
สิ่งของเครื่องใช้เก่าๆ สมัยสามสิบสี่สิบปี่ที่ผ่านมา คล้ายๆ ร้านของชำสมัยก่อน แต่เขาไม่ได้ขายค่ะ เขาให้ชมอย่างเดียว กึ่งๆ พิพิธภัณท์ นั่นเองค่ะ อันแรกที่เห็นแล้วดึงดูดความสนใจ
ของผู้เขียนอย่างมาก เห็นจะเป็นยาสีฟัน ดาร์กี้ ใช่ค่ะ ถูกแล้วค่ะ ยาสีฟันที่ตอนเด็กได้ถูกเปลี่ยนชื่อมาเป็นดาร์ลี่ .... จากความเข้าใจส่วนตัวหลังจากที่เห็นฉลากของยาสีฟันดาร์กี้ คิดว่าปัญหาคงเป็นเรื่องเหยียดสีผิว ซึ่งอเมริกา ค่อนข้างที่จะให้ความสำคัญเรื่องนี้เป็นอย่างมาก จึงเป็นที่มาของการเปลี่ยนชื่อและฉลากของยาสีฟัน ยี่ห้อนี้ แต่เมื่อได้ทำการค้นคว้าข้อมูล ก็ความเข้าใจส่วนตัวก็ถูกต้อง แต่แค่ครึ่งหนึ่งเท่านั้นเพราะว่า การเปลี่ยนชื่อนั้นเกิดขึ้นหลัง
จากที่บริษัทเปลี่ยนเจ้าของ....
แต่เพราะบริษัทต้องการรับผิดชอบเรื่องการกระทบกระเทือน เรื่องการเหยียดสีผิว จึงได้มีการเปลี่ยนชื่อและฉลาก...หาข้อมูลเ พิ่มเติมได้จาก http://en.wikipedia.org/wiki/Darlie นอกเหนือจากนี้ก็มีสินค้าชนิดอื่นๆ อีกมากมายขอยกตัวอย่าง ยาสระผมดิฉัน สบู่คิดถึง ผงซักฟอกเพค ผลิตภัณท์นมตราหมี แป้งหอมอิคคิวซัง ห้างทองเซ่งเฮ็งหลี น้ำอัดลมคิกคาปู้ ที่ผู้เขียนยกตัวอย่างมานี้เป็นแค่บางส่วนนะคะ ถ้าสนใจก็ต้องลองแวะมาเอง ไม่ได้ค่าโฆษณานะคะ...





























เมื่อการแสดงจบลงประมาณสามทุ่มสิบห้าเจ้าของบ้านก็พาชมบ้านค่ะ บ้านไม้สักที่ว่า สร้างมาจากบ้านสิบเอ็ดหลังนะคะ ไม้แต่ละแผ่นใหญ่ๆทั้งนั้น... คือตอนนี้ ถ้ามาสร้างบ้าน
อย่างนี้ คงไม่เห็นด้วยอ่ะค่ะ คงต้องโคนไม้ไปหลายร้อยต้นทีเดียวบอกตรงๆ ว่าเสียดาย วันนี้ก็แนะนำพอหอมปากหอมคอนะคะ...

อยากจะขอสรุปสั้นๆ สิ่งของเก่าๆ ที่เราหรือบุคคลอื่นเก็บรักษาไว้ บางครั้งมันเชื่อมโยงความทรงจำและความรู้สึกเก่าๆของเราได้ดีทีเดียว จะทิ้งสิ่งของสิ่งใดก็คิดให้ดีก่อนทิ้งบางครั้งมันอาจจะเป็นเครื่องเตือนความทรงจำของเราหรือผู้อื่นได้ ไม่แน่เก็บมากมากอาจจะกลายเป็นผลิตภัณท์หรือห้องแ สดงเ ลย ก็ได้นะคะ แต่อย่าเก็บจนรกบ้านหละกัน :)

สวัสดีค่ะ...แล้วพบกันใหม่ค่ะ....


2 ความคิดเห็น:

  1. หวัดดีค่ะคุณRINDA

    เมื่อปลายปี 50 ได้มีโอกาสไปร่วมประชุมวิชาการที่เชียงใหม่
    ทีมงานพาไปรับประทานอาหารเย็นที่ร้านแห่งหนึ่ง ..
    บรรยากาศ ..เหมือนที่เล่าเลยค่ะ

    ไม่รู้ว่าเป็นเฮือนข้าเจ้ารึเปล่า..
    แต่ชอบมากเลยค่ะ เรือนไม้สักหลังใหญ่ บรรยากาศรอบร้านดี ห้องน้ำสวย

    แต่ไม่ได้ดูที่ใต้ถุนว่ามีของเก่าอยู่รึเปล่า..เสียดาย ๆ

    ไว้โอกาสหน้าจะไปเยี่ยมอีกนะคะ

    ..เป็นอีกคนค่ะที่ชอบของเก่า..เพื่อเชื่อมโยงความทรงจำที่ดีในความรู้สึกเก่า ๆ นะคะ..ตอนนี้ที่บ้านเริ่ม ๆ จะรกและเต็มไปด้วยของเก่าแล้วหละ..อิ อิ

    ตอบลบ
  2. ฟังดูคล้ายๆ จะเป็นร้านเดียวกันคะ คุณสีตะวัน
    ห้องน้ำ จะมีป้ายเขียนว่า ผู้ชายห้ามเข้า สำหรับห้องผู้หญิง
    ส่วนห้องผู้ชาย ก็เขียนไว้ว่า ผู้หญิงห้ามเข้า

    คราวหน้าลองแวะดูนะคะ ถ้าชอบของเก่าน่าจะโดนใจอยู่
    ขันโตกเขาถูกกว่า ห้าสิบถึงเจ็ดสิบบาทต่อหัว เ ทียบกับร้านอื่น:)

    ขอยืนยันไม่ได้ค่าโฆษณา :)

    ตอบลบ