ทะเลดาว

เมื่อตอนเด็กๆ ฉันเคยสงสัยว่า ทำไมดวงดาวบนท้องฟ้า มันช่างมีมากมายก่ายกอง
ผู้ใหญ่บางคนเล่าว่า ดวงดาวแต่ละดวง ที่อยู่บนท้องฟ้า นั้น คือ คนที่ได้จากโลกนี้ไปแล้ว
ใครที่ทำดี ก็จะได้ไปสิงสถิตอยู่บนฟ้า ถ้าอย่างนั้น คนทำดีคงมีมากมายเสียจริงๆ
บนฟ้า จึงเต็มไปด้วยดวงดาวสว่างไสว เช่นนี้

เมื่อตอนเด็กๆ ฉันเคยคิดว่า เมื่อฉันโตขึ้น ฉันจะทำความดีมากๆ
จนวันหนึ่ง ฉันจะได้ขึ้นไปเป็นดวงดาว ที่แสนสวย บนนั้นกับเค้าบ้าง
แล้วฉันคงจะมีความสุขมากมายเมื่อได้มองลงมา
เหมือนกับวันนั้น ที่ฉันมองขึ้นไปบนฟ้า แล้วมีความสุขมากมาย

เมื่อฉันโตขึ้น ฉันกลับพบว่า สิ่งที่ฉันคิด และมองโลกนั้น
มันช่างตรงกันข้าม กับชีวิตจริงเสียจริงๆ
โลกนี้ ไม่ได้มีคนดีมากมายเต็มไปหมด
เอ... หรือว่า คนดี พากันจากโลกนี้ จนกลายเป็นดวงดาวไปหมดเสียแล้ว
แล้วท้องฟ้า ก็คงไม่มีที่ให้คนดีๆ ขึ้นไปอยู่อีกต่อไป คนถึงได้ช่างโหดร้ายและเห็นแก่ตัว กันแบบนี้

วันนี้ ฉันมองขึ้นไปบนฟ้า ไม่เห็นดาวมากมายอย่างที่เคย
หรือแม้แต่บนฟ้า จำนวนคนดีก็ยังลดลง ฉันคิดมาถึงตรงนี้ แล้วก็ต้องก้มหน้ากลับลงมา อย่างเศร้าใจ

แต่จริงๆ แล้ว ดวงดาว ไม่ได้หายไปจากท้องฟ้าเลย มันแค่โดนเมฆหมอก หรืออาจจะเป็นควันด้วย
ปิดบังซ่อนตัวเอาไว้ ฉันจึงไม่สามารถจะมองเห็นมันได้
คงเหมือนกับคนดีๆ ที่ยังมีอยู่ แต่ไม่สามารถปรากฎกายออกมาให้เห็นได้
เพราะมีสิ่งที่ไม่ดี หรือคนไม่ดี อยู่เต็มไปหมด

ฉันอยากให้วันเวลาย้อนกลับไป อยากให้โลกนี้ เต็มไปด้วยคนดีๆ
เหมือนกับท้องฟ้า ที่เต็มไปด้วยดาวพร่างพราย เป็น "ทะเลดาว"