ดอกไม้ ดารดาษอยู่ทั่วถิ่น
หลากสี หลายพันธุ์ แต่งแต้มให้โลกสวยงาม
บางดอก...มีสีขาว สะอาดตา
เฉกเช่นดอกมะลิ
แต่ใช่ว่าจะมีเพียงขาวเดียว
ยังมีขาวนวล ขาวอมเทา อยู่ในดอกเดียวกัน
บางดอกมีรูปทรงกลมกลึงดังเช่นคอกทานตะัวัน
แต่ก็ยังมีกลีบสั้น กลีบยาว ร้อยเรียงสลับซับซ้อน
อยู่ในดอกเดียวกัน
แม้ดอกเฟื่องฟ้าที่เริงร่าพลิ่วลมไสว
ก็ยังมีสีขาว สีส้ม สีชมพู สีม่วงแดง
สอดแซมอยู่ในดอกเดียวกัน
...ความงามที่แตกต่างหลากสี หลายพรรณ
เป็นความงามที่ยั่งยืนไม่จืดตา
ดอกไม้มีหลากสี
ความดี...ก็มีหลายแบบ
บ้างใจดี บ้างพูดดี บ้างทำดี บ้างสัมพันธ์ดี
ทุกคนต่างก็มีดีอยู่ในตัว
จงพยายามค้นหาความดีของผู้ที่เราสัมพันธ์ด้วยให้พบ
นั่นคือ โอกาสที่เราจะแสดงความดีในตัวของเราต่อเขา
อย่างน้อยก็รอยยิ้ม ท่าทีที่เป็นมิตร
อันจะช่วยเพิ่มพูนสัมพันธ์อันดีให้ยาวนาน
ไม่มีสิ่งใดดีโดยสมบูรณ์ ทุกคนต่างก็มีเสีย
บ้างปากเสีย บ้างนิสัยเสีย บ้างอารมณ์เสียอยู่บ่อยๆ
ข้อเสียมิใช่สิ่งที่น่ารังเกียจเสมอไป
แต่เป็นสิ่งที่เจ้าตัวจะต้องแก้ไข
....อย่าพยายามค้นหาข้อเสียของผู้ที่เราสัมพันธ์ด้วยให้เกินกว่าเหตุ
เพราะจะทำให้เราแสดงข้อเสียในตัวของเราต่อเขา
อย่างน้อยก็สีหน้า ท่าที หรือน้ำเสียง
อันเป็นการรอนมิตรไมตรีให้สั้นลง
** ทีมงานที่เข้มแข็งเกิดจากความแตกต่างของแต่ละคน
ดุจดังคอนกรีตที่แข็งแกร่งเกิดจากส่วนผสมที่ต่างกันเหล็ก -- ทอดยาวคุมขบวน เป็นแกนของโครงสร้าง
หิน -- แข็งแกร่งขรุขระ ทนแรงกระแทก เป็นพื้นฐานรับน้ำหนัก
ปูน--ละเอียดเป็นผง กุมส่วนผสมเข้าด้วยกัน
ทราย -- เม็ดเล็กๆ นุ่มมือกระจายได้ทั่ว ช่วยประสานสัมพันธ์
น้ำ -- ชำแรกแทรกซึมอยู่ทั่วไป คลุกเคล้าส่วนผสมเข้าเป็นเนื้อเดียวกัน
อย่าหาแต่คนเลอเลิศให้ได้ดั่งใจ
จงให้โอกาสกับทุกคนที่เข้ามามีส่วนร่วม
ให้เขา ได้แสดงศักยภาพของเขา
การเปิดใจยอมรับความแตกต่างของสิ่งต่างๆ
และพร้อมที่จะเป็นส่วนหนึ่งในทีม
ที่มีความแตกต่างอย่างกลมกลืน
คือศิลปะในการดำเนินชีวิตในโลกของความแตกต่างใบนี้
"จงเป็นส่วนหนึ่งของสีดอก กลีบดอก เกสรดอก
ของดอกไม้นานาพันธุ์ที่สดสวยดาษดาอยู่ทั่วไป
แต่อย่าเป็นดอกไม้ทั้งดอก เพียงเพื่อดอกเดียวในอุทยาน
เพราะจะอยู่อย่างอ้างว้าง วังเวง
รอวันเฉา โรยรา ไร้ผู้เหลียวแล..."
ที่มา : พระอาจารย์ชาญชัย อธิปญโญ /Secret
