ความเดิมตอนที่แล้ว
Jeje IV
วันนี้แม่พาเจ๋เจ้ไปเที่ยวหาน้องแป้งที่บ้านลุง
เจ๋เจ้ : น้องแป้งอยู่ป่าว
อากิ๋ม : น้องแป้งไม่อยู่ ไปสมัครเรียนโรงเรียนจ๊ะ
เจ๋เจ้ : แม่ กลับเหอะ น้องแป้งไม่อยู่ ไปซื้อก๋วยเตี๋ยว
แม่ & อากิ๋ม :D :D :D
Jeje V
ทุกครั้งที่เจอฝรั่งเดินผ่านหน้าบ้าน
เจ๋เจ้ : GOOD MORNINGGGG
ฝรั่ง : (หันมายิ้ม) :D
คนในบ้าน : เฮ้อ เมื่อไหร่เจ๋เจ้มันจะพูด Good Afternoon, Good Evening ได้สักทีวะ (อ้ายอาย)
Jeje VI
ณ วันตรุษจีน
พาเจ๋เจ้ไปไหว้บรรพบุรุษ ของ(กิน)ไหว้เต็มโต๊ะไปหมด
เจ๋เจ้ (บ่นพรึมพรำๆ): เสียดายจัง อา(เหล่า)ม่าจะกินหมดเหร้อ..
^ ^
วันจันทร์ที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2551
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
IV: เล่นมีแพลนสำรองซะด้วย
ตอบลบการณ์ไกลนะคะเนี๊ยะ 555
วันหลังคงต้องพาเจ๋เจ้ไปกินก๋วยเตี๋ยวกับคุณลุงที่บ้านน้องแป้งล่ะค่ะ ^^
V: น่าภูมิใจดีออก..ค่ะที่ทำให้ฝรั่งยิ้มได้
งั้นอาครูให้ Very..very Good ไปเลย^^
ปล. จริงๆฝรั่งน่าจะเอาอย่างเจ๋เจ้น่ะ
แบบทักทายแบบไทยๆนะ..ไม่ว่าจะตอนไหนๆ
เพียงแค่ทัก"สวัสดีครับ"(ค่ะ)แบบเดียวหมด
บวกกะรอยยิ้มพิมพ์ใจซะหน่อย...ก็ O.K. น่ะ
(น่าน...โดนฝรั่งกินซะเลย) ^^
VI: น่ารักจังค่ะ..เป็นห่วงอาม่าจะกินไม่หมดด้วย
แต่อาจูว่า...หากอาม่ากินหมดน่าเสียดายมากกว่าอ่ะ อิอิ :D
ขอโทษที่บางทีตอนเขียนผมไม่ได้กะให้คนอื่นอ่าน เลยไม่ได้อธิบายที่มาที่ไปอะไรมากนักครับ เลยอาจมีความเข้าใจ(เจ๋เจ้)คลาดเคลื่อนไปบ้าง แต่เพื่อเป็นการขอบคุณที่อุตส่าห์สละเวลาเข้ามาอ่านและคอมเม้นท์ ผมขออนุญาตอธิบายความคิดเจ๋เจ้นะตอนนั้นสักนิดนะครับ เพื่ออรรถรสที่ดีขึ้น ^ ^
ตอบลบIV : ตอนนั้นเจ๋เจ้น่าจะประมาณ 2 ขวบกว่า 3 ขวบ กำลังต้องเริ่มเข้าโรงเรียนละ(เตรียมอนุบาล) แต่เค้าไม่อยากไป เวลามีคนพูดคำว่า"โรงเรียน"มันจะเฉไฉไปเรื่องอื่นทันที
ปล.ไว้มีโอกาสจะแก้ไขต้นฉบับนะครับ